zondag 20 januari 2013

Bij Studio Sport met de Merwelandencross.

Helden, dat is wat wij Herculanen ons gisteren voelden na de Merwelandencross. De gemiddelde cross staat bekend om een zwaar parcours ten opzichte van welk verhard parcours dan ook. Toch zaten er in crossjes die ik tot nu toe deed altijd wel herstel-stukjes: even niet bikkelen, even niet klimmen en even niet glibberen. Gisteren had ik het gevoel dat die herstelstukjes schitterden wegens afwezigheid. Dit gecombineerd met de ijskoude wind die je inademde, maakte de Merwelanencross tot een variant op de "Hel van 63".

Ik overdrijf, obviously. Natuurlijk hadden de bikkels die in 1963 de Elfstedentocht schaatsten het ontelbare keren zwaarder. Zij waren pas echt helden. Als ik de beelden terugzie, heb ik diep respect voor deze - inmiddels hoogbejaarde - mannen.

De Merwelandencross was in meerdere opzichten een succes. Picture this: sneeuw, zon, een (soort van) natuurgebied om een plas en een sportieve groep lopers gehuld in de meest kleurrijke outfits. Toen ik het terrein opliep, dacht ik direct: Wauw, wat een plaatje!

Er is door veel Herculanen erg goed gelopen. Emile Noothout werd 4e bij Msen, Geert Dekker werd 4e bij M50, Gerda Huiskamp werd 1e bij de vrouwen en Daniëlle Gillissen bereikte een prachtige 3e plaats bij de vrouwen. Ikzelf werd eennalaatste bij de vrouwen (maar hey, er liepen ook nog mannen achter mij ;-)). Ik was dus heel blij. Zelfs de opmerking van Geert na het finishen: "Zo Brenda, jij toch ook nog gefinished?", kon mijn heroïsche gevoel niet wegnemen.

Dit gevoel nam ik kennelijk mee toen ik ging slapen want ik droomde van een prachtige finish. Zo mooi, dat Studio Sport het waard vond dit uit te zenden. Daar liep ik dan, met mijn blauwe Hercules-tenue als een hinde door de finish. Dat dit niet bezijden de waarheid is, laten de volgende beelden zien:


Right, stop dreaming.

Over naar de trainingen. Afgelopen dinsdag hebben we de training aangepast aan de weersomstandigheden. Geen intervallen, maar een rustig duurloopje van 7 km. Was voor de meesten best lekker zo na de 20 km van zondag.

De 15 km van donderdag gingen erg goed, vooral dankzij de route die Ad bedacht had: sneeuwvrij en dus zonder risico. Al hebben we er voor alle zekerheid geen tempoblokken in gedaan. Zekerheid voor alles, lieverds!

Terwijl ik dit stukje aan het typen ben, zijn de marathon-lopers bezig met een duurloop van 22 km. Respect voor hen in deze koude. De deelnemers aan de Midwintermarathon doen een duurloop van 18 km, wat evenzoveel respect verdient.

As. dinsdag staan er voor de marathon-groep 600-tjes op het programma, met een korte pauze. Ik doe geen 600-tjes maar 400-tjes maar met een langere herstelpauze. Hiermee blijft de omvang hetzelfde, maar is de kans op overtraining kleiner. Zeker na de lange duurloop van vandaag.

Donderdag lopen 14 km en gaan we weer eens kijken of Papendrecht nog bestaat ;-).

Zondag lopen de marathonners 18 km en de MWM-ers 15 km in D1.

Lieve schatten, ik ga u zien!!

Brenda




Geen opmerkingen:

Een reactie posten