zondag 27 januari 2013

De overgang

Don't worry. Ik ga jullie niet vervelen met Koffietijd-achtige onderwerpen. De overgang is voorlopig sowieso not my cup of coffee.

Met overgang bedoel ik hier de overgang van het winterse weer waarmee wij lopers keihard hebben moeten dealen, naar zachter, maar daarmee ook natter weer. Moeten we daar blij mee zijn? Als loper zou ik zeggen van wel. Niet alleen ben ik dat geglibber zat, maar ook het feit dat te lopen routes beperkter zijn dan normaal begon me behoorlijk te irriteren. Even lekker op de baan knallen is er simpelweg niet bij. Daarnaast is voor de crossers onder ons regen zeer welkom. Dat resulteert gegarandeerd in blubber and that's what we like! In de regen op de fiets naar mijn werk vind ik dan weer minder aantrekkelijk maar dat heeft alles met mijn fuchsia-roze poncho te maken (al herkent werkelijk niemand mij erin).

Aanstaande zaterdag is de Souburghcross in Alblasserdam. Informatie hierover is op de website van Hercules te vinden. Wel ben ik zo behulpzaam om nu alvast te zeggen dat de start om 14.30 uur is, aardig hè? De afstand is ruim 10 kilometer, maar als ik de site goed lees, kan korter ook. Het zijn namelijk een aantal rondes en je kunt er gewoon net zoveel doen als je zelf wilt.

Maar voordat we weer mogen genieten van het weekend, moeten we nog even een tweetal trainingen afwerken. En trainen zullen we!

Dinsdag staat er op het oorspronkelijke marathonschema 8x1000 met als rust - even uit mijn hoofd - 2 min. wandel/dribbelpauze. Ik maak hier 6x1000 van met als pauze 800 wandel-dribbel-wandel. Hiermee blijft de omvang hetzelfde, de intensiteit is wat minder en dus minder belastend.

Donderdag gaan we een wisselduurloop van 12 km doen. Basistempo is 6'30"/km en elke 8 minuten versnellen we een minuut.

Het weekend dus de eerder genoemde Souburghcross op zaterdag, maar who am I kidding, ik ben de enige die hieraan mee zal doen. Eigenwijs-halve noem ik hem toch.

Zondag lopen de marathonners 27,5 km. Een deel doet dit bij de Midwintermarathon en een aantal lopers gewoon in Dordrecht. Peter Vermeij heeft een mooie route uitgestippeld, dus ik zou adviseren je bij hem aan te sluiten. Als hij dit goed vindt, obviously.
De overige lopers doen mee aan de afstand van 18,5 km. Ik wens nu alvast (ik ben niet zo attent en nu denk ik eraan) iedereen een mooie loop. Gewoon lekker genieten (zeg ik altijd, maar dat vind ik nou eenmaal belangrijk) en heel blijven.

Lieverds, geniet van het restant van deze zondag en ik zie jullie dinsdag.

Yours truly.

zondag 20 januari 2013

Bij Studio Sport met de Merwelandencross.

Helden, dat is wat wij Herculanen ons gisteren voelden na de Merwelandencross. De gemiddelde cross staat bekend om een zwaar parcours ten opzichte van welk verhard parcours dan ook. Toch zaten er in crossjes die ik tot nu toe deed altijd wel herstel-stukjes: even niet bikkelen, even niet klimmen en even niet glibberen. Gisteren had ik het gevoel dat die herstelstukjes schitterden wegens afwezigheid. Dit gecombineerd met de ijskoude wind die je inademde, maakte de Merwelanencross tot een variant op de "Hel van 63".

Ik overdrijf, obviously. Natuurlijk hadden de bikkels die in 1963 de Elfstedentocht schaatsten het ontelbare keren zwaarder. Zij waren pas echt helden. Als ik de beelden terugzie, heb ik diep respect voor deze - inmiddels hoogbejaarde - mannen.

De Merwelandencross was in meerdere opzichten een succes. Picture this: sneeuw, zon, een (soort van) natuurgebied om een plas en een sportieve groep lopers gehuld in de meest kleurrijke outfits. Toen ik het terrein opliep, dacht ik direct: Wauw, wat een plaatje!

Er is door veel Herculanen erg goed gelopen. Emile Noothout werd 4e bij Msen, Geert Dekker werd 4e bij M50, Gerda Huiskamp werd 1e bij de vrouwen en Daniëlle Gillissen bereikte een prachtige 3e plaats bij de vrouwen. Ikzelf werd eennalaatste bij de vrouwen (maar hey, er liepen ook nog mannen achter mij ;-)). Ik was dus heel blij. Zelfs de opmerking van Geert na het finishen: "Zo Brenda, jij toch ook nog gefinished?", kon mijn heroïsche gevoel niet wegnemen.

Dit gevoel nam ik kennelijk mee toen ik ging slapen want ik droomde van een prachtige finish. Zo mooi, dat Studio Sport het waard vond dit uit te zenden. Daar liep ik dan, met mijn blauwe Hercules-tenue als een hinde door de finish. Dat dit niet bezijden de waarheid is, laten de volgende beelden zien:


Right, stop dreaming.

Over naar de trainingen. Afgelopen dinsdag hebben we de training aangepast aan de weersomstandigheden. Geen intervallen, maar een rustig duurloopje van 7 km. Was voor de meesten best lekker zo na de 20 km van zondag.

De 15 km van donderdag gingen erg goed, vooral dankzij de route die Ad bedacht had: sneeuwvrij en dus zonder risico. Al hebben we er voor alle zekerheid geen tempoblokken in gedaan. Zekerheid voor alles, lieverds!

Terwijl ik dit stukje aan het typen ben, zijn de marathon-lopers bezig met een duurloop van 22 km. Respect voor hen in deze koude. De deelnemers aan de Midwintermarathon doen een duurloop van 18 km, wat evenzoveel respect verdient.

As. dinsdag staan er voor de marathon-groep 600-tjes op het programma, met een korte pauze. Ik doe geen 600-tjes maar 400-tjes maar met een langere herstelpauze. Hiermee blijft de omvang hetzelfde, maar is de kans op overtraining kleiner. Zeker na de lange duurloop van vandaag.

Donderdag lopen 14 km en gaan we weer eens kijken of Papendrecht nog bestaat ;-).

Zondag lopen de marathonners 18 km en de MWM-ers 15 km in D1.

Lieve schatten, ik ga u zien!!

Brenda




zaterdag 12 januari 2013

Wie de schoen past...

Ongeveer één keer in de 8 maanden moet ik een zeer belangrijke beslissing nemen. Het is geen beslissing van leven of dood, dát nou net niet, maar hardloop-wise wel één van de belangrijkste, zo niet dé belangrijkste: welke hardloopschoenen gaan het worden.

Ik loop een jaar of 9 hard (nou ja, hard...) en ben over het algemeen trouw geweest aan Asics. Daarnaast heb ik van Nike, Brooks en Mizuno wat geprobeerd, maar die waren het dan net weer niet. Mijn laatste paar paren (huh?) vertoonden na een kilometer of 600 al forse slijtageplekken aan de binnenkant bij de hielen. Volgens een verkoopster van onze locale hardloopwinkel lag dat aan mijn voeten. Nu weet ik dat ik blond ben, maar dan wel een blondje die werkt voor orthopeden waarbij nauw wordt samengewerkt met een sportarts en een orthopedisch schoenmaker. Op dat gebied maak je mij dus nog maar heel weinig wijs. Daarnaast hoor ik van veel op Asics lopende vriendjes en vriendinnetjes dat ook zij vinden dat deze schoenen aan de binnenkant wel erg snel kapot gaan. Dan zouden wij dus allemaal voeten hebben die daar de oorzaak van zijn. Really? Think again.

Ik was vandaag bij Starshoe in Breda (beste hardloopwinkel there is als je het mij vraagt) en de fysiotherapeut die daar werkt vertelde me dat het te maken heeft met het feit dat Asics de hielkap verhard heeft waardoor de stof sneller slijt. Ook hij vond dit geen goede ontwikkeling (ik zeg ontwikkeling, maar eigenlijk is het dus gewoon een downgrade). En dat voor schoenen waar je 170 euro voor neertelt (Asics heeft er dit jaar gewoon weer een tientje bij gedaan). Nu weet ik dat je soms 10% korting krijgt, maar dan nog, lieve mensen, een schande vind ik het wel. Gevolg van de binnenslijtage is heel simpel: je gooit schoenen weg die eigenlijk nog wel een paar honderd kilometers meekunnen. Ze zijn dus én duurder geworden én de afschrijving is groter.

Tijd voor een ander merk dus. Ik heb 4 paar van verschillende merken aangehad en daarmee zijn ook loop-opnames gemaakt. Uiteindelijk zijn het schoenen van het merk Zoot geworden. Zoot???? Ja, Zoot!
Please enter the world of triathlon!!




Heb ik ambities in die richting? Nee. Maar deze schoenen lieten op de video de meeste stabiliteit zien en zaten aan mijn voeten alsof ze custom-made waren. Er zit geen 'tong' aan de schoen. Je trekt ze dus aan alsof je surfschoentjes aantrekt en je kunt ze prima zonder sokken dragen omdat ze van binnen naadloos zijn. Ook zijn ze waterdicht. Het idee hierachter is natuurlijk dat de deelnemers van een triathlon na het zwemonderdeel zo snel mogelijk die schoenen aan moeten om hardlopend hun wedstrijd te vervolgen. Zoals je kunt zien is de manier van veteren ook afwijkend van de standaard hardloopschoen. Alles voor de snelheid, right?

De reviews op internet zijn alleen maar lovend, dus vertrouwen heb ik er zeker in. De theorie is dus goed, nu de praktijk nog ;-)

Over praktijk gesproken: de trainingen.
Ik ben ongelofelijk tevreden over hoe de trainingen verliepen afgelopen week. De 200-tjes op de baan verliepen lekker. Joke en ik hebben lekker samen gelopen en gekletst terwijl de rest ons links en rechts flink aan het dubbelen was. 

Donderdag ging ook vele malen gestructureerder dan de donderdag daarvoor en dat gaf me een heel blij gevoel. Episch, bijna ;-). Ik ben heel blij met het feit dat Maarten zich nu voor de C-groep inzet. Dit maakt mijn groep niet alleen overzichtelijker, maar geeft lopers de mogelijkheid met een groep te lopen die beter bij hen past. Fingers crossed dat Maarten en de C-groep een goede match blijken te zijn. 

Morgen gaan we meedoen aan de Hercules trainingsloop. Het belooft koud, maar zonnig winterweer te worden en persoonlijk houd ik daar enorm van. Ik ga met de DDD-meiden die niet de marathon lopen 15 km doen en daar gaan we lekker van genieten.

Aankomende dinsdag gaan we 400-tjes doen en ik vermoed dat we dat het beste rondom het Wantijbad kunnen doen.
Donderdag gaan we 15 km lopen waarin 4 tempo's van 2000 meter verwerkt zijn.

En natuurlijk gaan we zaterdag massaal meedoen aan de Merwelandencross. Je kunt kiezen uit een korte cross van 5 km en een lange cross van ca. 8,2 km. 

Voor de marathonners staat er zondag een duurloop van 22 km op het schema. De deelnemers aan de Midwintermarathon die 18,5 km lopen zou ik adviseren om 18 km te lopen. Doe je zaterdag ervoor de cross, dan 15 km en heeeeeeeeeeel rustig.

Verder zullen we ons na de Midwintermarathon gaan focussen op de Hercules Halve marathon die op 23 maart plaatsvindt. Een mooi hardloopdoel als je het mij vraagt ;-)

Tot morgen op de club!

Liefs, Brenda.


zondag 6 januari 2013

Marathontrainingen gaan van start

Goodmorning!

Ik kom net terug van ons o zo geliefde clubje om getuige te zijn van de start van de eerste marathontraining. Lang niet iedereen was er, maar dat gaat de komende weken zeker goed komen. Alle lof voor Calvin die deze taak elk jaar weer op zich neemt.

Afgelopen week was de Nieuwjaarsloop en aansluitend de borrel. Het was behoorlijk druk en gezellig in de kantine, maar hey, zet een Herculaan een glas alcohol en een oliebol voor de neus en succes is verzekerd!

Donderdag hebben we 11,5 km gelopen. Deze training ging niet helemaal naar mijn zin en dat heeft er vooral mee te maken dat de groep vrij groot is en ik nou eenmaal niet op meerdere plaatsen tegelijkertijd kan zijn. Bij de souplesse-methode is één onderdeel van groot belang voor de effectiviteit van de trainingen en dat is de snelheid. Daarom loop ik het liefst voorop om het tempo aan te geven. Dat kan ook goed omdat Willem en Ad assistent-trainers zijn en zo de rest van de groep in de gaten kunnen houden. Ik zal voortaan na de warming-up aangeven wie van ons drietjes waar gaat lopen zodat je als loper de begeleider aan kunt spreken die het dichtst bij jou in de buurt loopt.

Als het goed is, zal de groep met ingang van dinsdag niet meer zo heel groot zijn omdat er voor de C-groep een oplossing is gevonden. Details daarover dinsdag vóór de training.

Voor dinsdag heeft Calvin 200-tjes op het programma gezet. Die gaan de DDD-ers dus ook doen, maar dan uiteraard wel extensief. Na afloop weer Pilates.

Donderdag staat er 12 km in het schema en zondag doen we met zijn allen mee aan de 4e trainingsloop waarbij de marathonners 20 km. Ik druk mijn spreekwoordelijke snor en loop er heel sneaky 15.

Goed nieuws voor de gadget-freaks en übernerds onder ons. Een geweldig tomtom-esque sporthorloge heeft zijn intrede gedaan in hardloopland: de Leikr. Het ziet eruit alsof de Garmin 305 en de old-skool tomtom een kindje hebben gekregen. Not fashionable at all but practical to the max. Zeker voor een loper als yours truly die het voor elkaar krijgt een route te maken maar dan van haar lopers onderweg te horen krijgt dat ze niet goed loopt :(




Ik ga de komende maanden de reviews in de gaten houden en ben daarbij vooral benieuwd wat de running ladies ervan vinden en dan heb ik het met name over de pasvorm, want één blik op mijn pols zegt mij dat dit geen match made in heaven is. Wat de prijs van dit stukje rocket science is, geen idee, maar een paar honderd euro zal het zeker gaan kosten en tja.... daar kan ik ook hele leuke andere dingen voor aanschaffen. If you know what I mean ;-)

Fijne zondag, lieverds!

Brenda