maandag 18 februari 2013

Aminozuren: do we need them?


Ok, dus we zijn hard aan het trainen. Fact. Niet alleen zij die de marathon zullen lopen in april, maar ook de overigen, die trouw hun trainingen afwerken. So far, so true.
Zonder voeding is het lastig trainen. Immers, ons lichaam heeft bouwstenen nodig. Deze bouwstenen halen we o.a. uit onze voeding.

Ik ben nogal een nerdie als het aankomt op voeding en sporten. Ik lees me suf, maar zie voor wat betreft sommige onderwerpen door de bomen het bos niet meer.Voeding voor de gemiddelde mens (maar wát verstaan we onder de gemiddelde mens??) lijkt me simpel. Wat mij betreft kun je prima terecht bij de adviezen van het Voedingscentrum. De Schijf van Vijf is een uitstekende leidraad. Hou je eraan en je zult lang en gelukkig leven (een gebroken hart en andere shizzle buiten beschouwing laten plz.).

Maar nu, hardlopende vriendjes en vriendinnetjes, hoe zit het met ons? Zijn wij gemiddeld? Ik zou zeggen van wel, maar als ik sommige publicaties lees, vrees ik dat we niet genoeg doen wanneer we ons louter aan de algemene adviezen houden. Zelfs onze club verkoopt nu eiwitshakes en ampullen met aminozuren en die zijn niet exclusief voor de krachttrainers. Ook wij hardlopers zouden daar ons voordeel mee kunnen doen.

Ik heb al vaker gelezen dat het raadzaam is om na een training eiwitten tot je te nemen om het spierherstel na de inspanning te bevorderen. Een simpel flesje chocomelk zou perfect zijn omdat dit én eiwitten bevat én koolhydraten. A match made in heaven. Dat is wat ik steeds dacht. Niet dat ik ooit een flesje chocomelk heb gedronken, want ik ben lactose-intolerant, maar dit geheel terzijde.

Ik was vorig weekend in de stad en liep de Body Vitaal winkel in (naast H&M). Ik was daar om een gelletje te kopen voor de 20 km die ik de zondag erna ging lopen. Ik zag eiwitrepen liggen en vroeg aan de verkoper of dit nou iets was wat je na een inspanning kon nemen om je herstel te bevorderen. Geheel tegen mijn verwachting in, vertelde hij dat dit niet het geval is. Eiwitten, aldus de verkoper hebben ruim 3 uur nodig om hun werk te kunnen doen. Neem je dit na een inspanning ben je dus rijkelijk laat aangezien je pas echt effectief bezig bent wanneer je binnen een half uur na de inspanning iets neemt wat heel snel door het lichaam opgenomen wordt. Eiwitten doen dit niet, maar wel de bouwstenen van eiwitten, namelijk aminozuren.
Hij liet mij dezelfde soort ampullen met aminozuren zien zoals ze die op de club verkopen. Giet dit na je inspanning naar binnen en vervolg met een glas vruchtensap, want het is ook nog eens zo dat de aminozuren het best worden opgenomen in combinatie met koolhydraten. En ook koolhydraten heb je nodig na inspanning, dus dat komt mooi uit ;-).

Maar goed, eerst zo’n ampul, dan een glas vruchtensap, dat ik vind ik eigenlijk al teveel gedoe. Zeker bij een wedstrijd/preatieloop/cross whatever. Ik heb liever iets wat ik van huis uit mee kan nemen. De oplossing stond binnen handbereik: een hersteldrank met Peptopro. Say what?? Het is simpel gezegd een blik met daarin poeder en een maatschepje. Dit poeder vermengt met water geeft een hersteldrank dat spierschade (iets wat je oploopt door te trainen) helpt te verminderen. Volgens de deskundigen zijn aminozuren in staat de opgelopen spierscheurtjes op te vullen. Deze hersteldrank bevat deze aminozuren.

Dit leek mij een stuk praktischer. Thuis doe je gewoon 4-5 maatschepjes in een bidon van 500 ml en na de inspanning doe je er kraanwater bij en je hebt een fris hersteldrankje. Lijkt me vooral handig bij warm weer omdat een vooraf gemaakt drankje dan behoorlijk opgewarmd kan zijn . Dat is niet lekker fris aan de ene kant maar lijkt me voor de houdbaarheid van werkbare stoffen ook niet bevorderlijk.

Voor de geïnteresseerden (en dat zijn jullie, want als het je niet boeit, was je allang afgehaakt en had je dit dus allang niet meer gelezen). Het product dat ik kocht is van het merk Born en heet voluit Protein Peptopro Recovery. Voor meer info: www.ifeelborn.com.

Vergeef me mijn uitleg in Jip en Janneke-taal. Ik ben geen voedingsdeskundige en
eerlijk gezegd weet ik niet of ik echt verschil zal voelen. Ook weet ik niet of ik het nou echt nodig heb. Wel weet ik dat ik nieuwsgierig en serieus genoeg ben om dit blik een kans te geven.

Ok, genoeg rocket science. Op naar de trainingen:

Morgen staat er op het marathonschema 3x3000 meter met als rust 2’30” wandelen. Het tempo van de 3000 m ligt tussen de 6’ en 7’/km. Langzaam dus. In totaal komt dit neer op 11 km. Of ik zelf bij deze training kan zijn is nog maar de vraag. Collega-trainer Maarten heeft een evaluatie met zijn groep om 19.15 uur en wil graag dat ik daarbij ben. Alleen wanneer Willem mij wil en kan vervangen, ben ik niet bij de training. Kan Willem niet, ben ik er gewoon. Ik ga vast naar een route kijken.

Donderdag is 15 km in D1. Dat is  6’50”/km en geen seconde harder.

Zondag staat er voor de lopers van de marathon 21 km op het schema, maar er ligt een verzoek bij Calvin om hier 25 km van te maken. Zijn antwoord zullen we moeten afwachten.

De lopers van de halve marathon volstaan met 18 km.

Lieverds, tot morgen!






1 opmerking:

  1. Aminozuren zijn heel belangrijk voor het menselijk lichaam.
    Daarom is het handig als u afvalt of iets dergelijks contact opneemt met een aminozuren expert

    BeantwoordenVerwijderen